تأثیر کم‌خونی ناشی از تزریق فنیل هیدرازین بر مورفومتری قشر کلیه موش سوری و نقش محافظتی کروسین.

زمینه مطالعه: کم‌خونی و کاهش اکسیژن رسانی ناشی از آن در بدن می‌تواند موجب اختلال در عملکرد اکثر بافت‌ها گردد. از سویی آهن آزاد شده از لیز گلبول‌های قرمز و افزایش آهن بافتی ناشی از آن ایجاد استرس اکسیداتیو می‌نماید. هدف: هدف این مطالعه، بررسی اثر آنمی همولیتیک ایجاد شده توسط فنیل هیدرازین بر ساختار بافت شناسی قشر کلیه موش سوری و نقش محافظتی کروسین بر آسیب ناشی از فنیل هیدرازین بود. روش‌کار: از این رو در تحقیق حاضر تعداد 49 سر موش سوری نر بالغ 20 تا 25 گرمی در 7 گروه به‌طور تصادفی تقسیم شدند. گروه اول کنترل، دریافت کننده سرم فیزیولوژی و سه گروه دریافت کننده فنیل هیدرازین با دوزهای mg/100g 2، 4 و 6 هر 48 ساعت یک بار و سه گروه دیگر فنیل هیدرازین به همراه کروسین را با دوز mg/100g 20 هر 24 ساعت یک بار به مدت 35 روز دریافت نمودند. پس از دوره درمان از طریق قلب خونگیری انجام و نمونه‌های سرمی جهت آزمایشات سرمی، و نمونه‌های بافتی نیز پس از جدا سازی در داخل فرمالین فیکس شده و پس از انجام برش‌های پارافینی در نهایت با رنگ آمیزی‌ هماتوکسیلین- ائوزین مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج: نتایج مورفومتری نشان دهنده تغییرات در لوله پیچیده نزدیک کلیه درگروه‌های دریافت کننده فنیل هیدرازین بود. نتایج آزمایشات سرمی نیز نشانگر تغییرات پروکسیداسیون چربی‌ها و ظرفیت آنتی اکسیدانتی سرم بود. نتایج حاصل بیانگر این است که کم خونی همولیتیک ناشی از فنیل هیدرازین بطور معنی‌دار بر قسمت لوله پیچیده نزدیک کلیه اثر داشته (05/0>P) ولی در سایر ساختارها تغییر معنی داری را ایجاد نکرد. همچنین بررسی گروه‌های دریافت کننده کروسین به عنوان یک آنتی اکسیدان نشان دهنده به حداقل رسیدن این آسیب‌ها بود. نتیجه‌گیری نهایی: بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که کروسین به عنوان یک آنتی اکسیدان تا حدودی قادر به خنثی نمودن عوارض ناشی از آنمی همولیتیک در رابطه با عملکرد لوله پیچیده نزدیک کلیه می-باشد.